Rafbækur
Útgáfa
Þrátt fyrir að nafn Benedikts Gröndals sé ekki sveipað sama ljóma og samtíðarmanna hans þeirra Matthíasar Jochumssonar og Steingríms Thorsteinssonar, var Benedikt á sínum tíma ámóta virtur og vinsæll sem skáld og þeir. Einhverra hluta vegna hefur tíminn ekki verið honum jafn hliðhollur og bæði nafn hans og verk hulin einhverju mistri fortíðar og ekki gefin mikill gaumur. Það er mikil synd því ljóð hans búa yfir miklum töfrum og sóttu t.a.m. mörg ungskáld meira til hans en hinna tveggja.
Vakir og vefur
völva nætur
allt í iðdjúpu
alda skauti;
hrynja holskeflur
að hömrum frammi,
kveða svefna söng
Svölnis brúði.
Beltast hvít
fyrir blóma ilmi
þoka þunnblæjuð
á þremi bjarga.
Sofa nú liljur
á Svarins haugi,
dregnar draumbleikum
dúki mána.
Ymur dimmt
í djúpi norður
unnar gráð
fyrir auðum sandi.
Skelfur rós
af Skuldar hljóði,
hallast öldnum að
arasteini.
Úr ljóðinu Tunglskin eftir Benedikt Gröndal Sveinbjörnsson